Polekowe zapalenie nerek

Śródmiąższowe zapalenie nerek nazywane jest także cewkowo-śródmiąższowym zapaleniem nerek, to choroba, w której stan zapalny rozprzestrzenia się po tkance miąższu nerek i cewki nerkowej, przyczyniając się do niesprawności nerek.

Wyróżniamy dwa typy śródmiąższowego zapalenia nerek : ostry - objawy pojawiają się nagle, oraz przewlekły ? stan zapalny utrzymuje się przez dłuższy okres.

Przyczyny

W większości przypadków głównym czynnikiem powstawania śródmiąższowego zapalenia nerek jest przyjmowanie leków. Oprócz stosowania leków, powodem zapalenia nerek może być powikłanie ogólnoustrojowego zakażenia np. bakteriami Salmonelli. W skrajnych przypadkach śródmiąższowe zapalenie nerek może wyniknąć z przechorowania infekcji o ciężkim przebiegu klinicznym.

Leki, które są przyczyną uszkodzenia nerek :

• Radiologiczne środki kontrastowe stosowane podczas badań obrazowych;
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. fenoprofen, ibuprofen) i leki przeciwbólowe (w przypadku przewlekłego nadużywania);
• Antybiotyki (aminoglikozydowe, gentamycyna i amikacyna oraz cefalosporyny i sulfonamidy) i leki przeciwgrzybicze (np. amfoterycyna B);
• Diuretyki (np. furosemid, spironolakton, torasemid,);
• Leki przeciwnowotworowe (np. cisplatyna) i immunosupresyjne (np. cyklosporyna, takrolimus)
• Lit (stosowany w leczeniu zaburzeń depresyjnych).

Profilaktyka

W profilaktyce niewydolności nerek istotne jest regularne stosowanie odpowiednich dla tej choroby środków farmakologicznych. Niektóre z nich możemy dostać bez recepty, jednakże zważając na swoje zdrowie najlepiej skonsultować się w tej kwestii z farmaceutą.

Diagnostyka

Wstępna diagnoza zapalenia nerek przeprowadzana jest na podstawie konsultacji ze specjalistą. Lekarz przeprowadza dokładny wywiad w sprawie kolejności objawów pojawiających się w związku z przyjmowaniem leków lub narażeniem na toksyczne substancje.

Ponadto przeprowadzane są także badania fizykalne, czyli badań polegających na oglądaniu, omacywaniu, opukiwaniu i osłuchiwaniu. Badane są również krew i mocz, gdyż wyniki te pozwalają stwierdzić ewentualne zaburzenia pracy nerek oraz homeostazy organizmu. Zwiększenie w obrazie krwi procentu leukocytów kwasochłonnych świadczą o wystąpieniu śródmiąższowego zapalenia nerek. Badany mocz wykazuje zwiększoną liczbę erytrocytów i leukocytów. W celu ostatecznego potwierdzenia postawionej diagnozy, przeprowadzana jest także biopsja nerki.

Leczenie

W polekowych postaciach choroby należy niezwłocznie odstawić stosowany lek, najlepiej po konsultacji ze specjalistą lub unikać kontaktu z  substancjami, które są przyczyną stanu zapalnego. Pacjent poddawany jest czasem krótkiej kuracji antybiotykowej. Jeśli chory ma zawyżone ciśnienie krwi, zastosować można środki hipotensyjne, a w razie obrzęków podawane są leki moczopędne.

W niektórych przypadkach konieczne jest krótkotrwałe leczenie immunosupresyjne oraz leczenie nerkozastępcze (hemodializy).

Autor: Grzegorz Kozłowski

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy polekowego zapalenia nerek