Odmiedniczkowe zapalenie nerek

Przyczny odmiedniczkowego zapalenia nerek

Bakteria wywołująca ostre zakażenie, przedostaje sie do nerek od strony dróg moczowych lub dociera tam wraz z krwią. Przyczyną zakażenia może być również bezpośredni uraz nerki.

W przewlekłym zapaleniu nerek jest całkiem podobnie z tym, że infekcja rozwija się wolniej, a bakterie są mniej agresywne.

Przewlekłe zapalenie może się rozwijać cyklicznie; przyczyną takiego stanu może być osłabienie zwieraczy pęcherza i cewki moczowej, które umożliwia bakteriom wędrówkę w górę dróg moczowych.

Często dochodzi również do zakażenia grzybiczego, które występuje u chorych z obniżoną odpornością, leczonych metodą antybiotykową.

Czasami za zakażenie dróg moczowych odpowiedzialne są drobnoustroje chorobotwórcze, takie jak dwoinka rzeżączki czy wirus opryszczki. Wyżej wymieniona bakteria oraz wirus przenoszone są drogą płciową, więc to zapalenie najczęściej dotyka osób aktywnych seksualnie. Takie schorzenie podejrzewane jest, kiedy z posiewu moczu nie wyhodują się bakterie typowe, a badana osoba ma objawy zakażenia dróg moczowych.

Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek

Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek to zmęczenie ogólne i ból odczuwalny w okolicy lędźwi, niekiedy obustronny, lecz najczęściej po jednej stronie. Często towarzyszą temu napady silnej gorączki z charakterystycznymi dreszczami. Zapaleniu nerek towarzyszy zwykle zakażenie pęcherza moczowego, które powoduje ból przy oddawaniu moczu.

Rozpoznanie odmiedniczkowego zapalenia nerek

U osoby z podejrzeniem zakażenia, konieczne jest wykonanie badania ogólnego i posiewu moczu przed rozpoczęciem leczenia, a w przypadku pogarszającego się stanu zdrowia konieczne jest przyjęcie do szpitala, a także zrobienie posiewu krwi, w celu sprawdzenia czy choroba nie rozprzestrzeniła się po całym organizmie.

Jak wyleczyć odmiedniczkowe zapalenie nerek?

Podstawową zasadą dotyczącą leczenia odmiedniczkowego zapalenia nerek jest antybiotykoterapia, która opiera się na wyniku badań moczu. Antybiotyk należy zastosować na konkretną bakterię znajdującą sie moczu i na którą dany drobnoustrój jest najwrażliwszy. W czasie oczekiwania na wyniki badań, pacjent otrzymuje tzw. antybiotyk na drogi moczowe. Jeżeli stan osoby chorej jest poważny, wówczas antybiotyk podawany jest drogą dożylną. Najczęściej leczenie zajmuje 10-14 dni (w przypadku ostrego zapalenia).

Zazwyczaj przyjęcie do szpitala osoby zakażonej nie jest konieczne, ale zaleca się odpoczynek. Zalecane jest również regularne przyjmowanie płynów oraz preparatów z dodatkiem żurawiny, która ma pozytywny wpływ na dolegliwości związane z drogami moczowymi.

Autor: Martyna Czerwińska