Dyskineza dróg żółciowych

Rodzaje choroby

Chorobę można określić w dwóch kategoriach – wyróżniamy dyskinezę hiperkinetyczną oraz dyskinezę hipokinetyczną. Pierwszy rodzaj zaburzeń polega na podwyższonej aktywności skurczowej i najczęściej występuje u ludzi młodych.

Natomiast dyskineza hipokinetyczna to obniżona aktywność skurczowa i spotykana jest u ludzi z labilnym układem nerwowym oraz będących w średnim wieku – po 40 roku życia.

Przyczyny choroby

Przyczyny dyskinezy nie zostały do końca rozpoznane. Najczęściej jednak jako powód zaburzenia czynności dróg żółciowych podaje się stres wywołany trudnościami rodzinnymi, kłopotami zdrowotnymi lub problemami seksualnymi.

Ponadto w rozwoju choroby znaczącą rolę odgrywają również zmiany stężeń hormonów przewodu pokarmowego:

• ciąża,
• okres przekwitania 
• nieprawidłowe funkcjonowanie jajników, nadnerczy i innych gruczołów wydzielających hormony.

Lekarze często podają też inne przyczyny – według nich dyskinezy mogą być konsekwencją, m.in. chorób mięśni, chorób układu nerwowego, cukrzycy, otyłości i hiperlipemii lub działania leków.

Ponadto dyskineza może łączyć się z zapaleniem pęcherza żółciowego oraz innych dróg żółciowych. Może się również objawić po operacji na pęcherzu żółciowym. Co więcej, chorobę powodują czasem niektóre infekcje pasożytnicze układu pokarmowego.

Według statystyk można również przypuścić jakie przyczyny powodują dany typ dyskinezy. Forma hipokinetyczna na przykład najczęściej pojawia się u osób prowadzących nieregularny tryb życia, o nieodpowiednim odżywianiu i robiących duże przerwy między posiłkami.

Natomiast w przypadku dyskinezy hiperkinetycznej powodem może być nadmierne solenie potraw.

Diagnoza

Rozpoznanie dyskinez jest trudne i wymaga przeprowadzenia skomplikowanej diagnostyki. Niezbędne jest przeprowadzenie USB jamy brzusznej oraz rutynowe badanie krwi.

Czasami niezbędna jest obserwacja szpitalna, gdzie mogą zostać przeprowadzone badania specjalistyczne - sondowanie, badanie endoskopowe lub badanie manometryczne. Ujemny wynik tych badań pozwala przyjąć rozpoznanie dyskinezy dróg żółciowych.

Leczenie

Gdy wynik badań wynosi poniżej 40%, zalecaną formą terapii jest cholecystektomia. Najczęstszą metodą lecznienia jest jednak endoskopowa sfinkterotomia. Zabieg polega na na przecięciu dowolnego zwieracza wokół przewodu żółciowego.

W leczeniu dużą rolę odgrywa również osoba lekarza, który przepisze odpowiednie leki: działające rozkurczowo na pęcherzyk i drogi żółciowe. Co więcej, niekiedy konieczna jest obecność psychologa, ponieważ podczas leczenia ważne są metody i środki psychosomatyczne o charakterze uspokajającym i antydepresyjnym.

Takie preparaty powinny być przepisywane przez lekarza tylko w przypadku zaobserwowania u pacjenta zaburzenia stanu psychicznego.

Dieta

Stosowanie diety to konieczność. Powinna być ona niskotłuszczowa z ograniczoną zawartością błonnika. Zaleca się dietę wzbogaconą magnezem oraz zawierającą substancje takie jak: sorbitol lub ksylitol.

Początkowo wskazane jest picie jedynie ciepłych napoi. W ciągu kilku dni można wprowadzić do diety potrawy półpłynne, a następnie tłuste mleko. Później stopniowo można zacząć spożywać białko zwierzęce.

Wartość energetyczna potraw powinna być taka sama jak w diecie ludzi zdrowych. Należy ostrożnie wprowadzać pokarmy pobudzające wydzielanie żółci, a podawane potrawy powinny być ciepłe. Niezbędne jest też picie wody mineralnej o wysokim stopniu mineralizacji.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy dyskinezy dróg żółciowych